Ons initiatief is gegroeid vanuit onze passie en liefde voor dieren, voor natuur, voor alles wat leeft.  Nadat we in 2005 het leven in de stad inruilden en een boerderijtje kochten, was het vanzelfsprekend voor ons dat daar ook dieren en veel groen bij hoorden. 

We stelden vast dat het leven tussen en met de dieren niet alleen een grote invloed had op ons , maar ook op onze kinderen en hun vriendjes.  

Spelen , rennen, springen in de plassen, tuimelen in het gras, af en toe eens een prik door een netel,  klimmen in de bomen, knutselen met takken en bloemetjes ,.. of gewoon even zitten en kijken wat er allemaal leeft op de grond, onder de grond, in de lucht....even op adem komen met onze blote tenen stevig in de aarde.

En ook zorg dragen voor de dieren, verwondering en vreugde bij een geboorte, verdriet en rituelen bij een afscheid, tegen hen praten als het even niet mee zit of hen gewoon een verhaal vertellen in de wei,.....

Op ontdekking gaan, exploreren, leren , heel veel leren,.... over de planten, over de dieren, over zich zelf.....

Nieuwe dingen proberen, grenzen verleggen. Je zelf ontdekken, zo veel groter dan een mier , zo veel kleiner dan een paard....   

Medio 2015 besloten we om onze "hobbyboerderij" om te toveren in een beleefhoeve waar nog meer kinderen en jongeren samen met ons de natuur kunnen proeven, voelen, ruiken !  

Zo ontstond  BELEEFHOEVE PANTOUF, een jaar later kreeg onze werking de structuur van een vzw.

Hoe komen we aan de naam Pantouf ?

Enkele weken nadat we ons in 2005 op de hoeve installeerden trokken we op avontuur door onze wildernis aan onkruid, doorns, distels en struiken. We  vonden we het lichaam van 2 dode lammetjes. Ze zagen er intact uit . 

We startten meteen een zoekactie en vonden een ram en 2 ooien met nog 2 lammetjes. 

Ze bleken achtergelaten, niet meer gewenst, we mochten " er mee doen wat we wilden".

Verder dan een kopstoot van ooi Jolie die Yelle in haar kinderjaren meters achterover deed stuiteren, reikte onze kennis over schapen niet.  Maar ze hadden ons hart al veroverd en we besloten om ons over hen te ontfermen.

De ooien waren opnieuw zwanger.

Algauw werden nieuwe lammetjes geboren en stelden we vast dat 1 ooi geen melk kon geven. Het mysterie waarom er 2 lammetjes dood waren gegaan was hierbij ook meteen opgelost.

Pantouf was één van de  twee lammetjes dat bij ons geboren werd en met de fles moest groot gebracht worden. Een jaar later bij de uitbraak van de ziekte Blauwtong in het land, werd ook Pantouf  niet gespaard. Ze werd ziek en ondanks alle goede zorgen van ons en van de veearts overleefde zij dit niet.

Daar zij altijd een plekje bij ons verdient noemen wij onze beleefhoeve graag naar haar.

Haar zusje Kirikou konden we bij ons houden tot 2016. Het was ons lachende schaap, altijd klaar om geaaid te worden. Kirikou kreeg de eer om model te staan van ons logo.